Onlar (†ürkçüler) devletin köstebekleri idiler

Köstebeklerin çalışma biçimleri

Onlar devletin köstebekleri idiler,

Bize türkçü olduğumuz için komunistler, şeriatçilar, baylar (zengin), bölücülerden çok saldıranlar devletin korumasında yaşamlarını sürdüren köstebek türkçüler olmuştur.

Duruma bak, bir yanda Ankara’dan Kürşat Karacabey, Istanbul’dan Hasan Gürbüz de kendilerini birer sangun (general) sanıyorlardı. Günübirlik bazı iş başında olan sangunlarla görüşüyörlerdi. Yapacakları işleri sürekli onlara soruyorlardı.

Onlarda ne yapılması gerekiyor idiyse kendi gölgesinde bulunan kişilere iletiyörlerdi. Ankara’da Kürşat Karacabey’in elinde Erce Anıl Başıbüyük, Istanbul’da Hasan Gürbüz’ün elinde Abdurrahman Ozan İşleten vardı.

K Ö S T E B E K

Onların görevleri: kim gerçek türkçülük yapmak isterse ona engel olmak, değişik ağlar üzerinden onları susturmak, kara çalmak idi. Çünkü onlar devletin gözetiminde olan türkçülerdi.

Onlara uymayanlar, susturulmalı, yada ya Kürşat Karacabey ile Hasan Gürbüz, ikisinden birine boyun eğmeliydiler.

Bu çalışma tuttu mu? Azda olsa tuttu. Kendilerine karşı çıkanları öyle aşağılıyorlardı, öyle karalıyorlardı, dayanmak çok güçtü. Dayanamayanlar seslerini kıstılar yada köstebeklere uydular.

Ancak bir kişi çıktı onların amına koyu verdi…

Diyelim, onların dedikleri oldu. Ordu yönetime el koymuş idi.

Ne olacak idi?

Sıradan götü boklu iki (avukat) ikiside emekli yada emekli olmayan subayların oyuncaklarıydılar. Ne ola bilecek idi?

Belki de çok sayıda kişiyi sustura bileceklerdi. Ancak sonuç alamayacaklardı.

Neden? Bu iki kendi yönetimlerini mitçi subaylara vermiş olan kişilerde beklenen yiğitlik, erlik, yöneticilik kılıkları yoktu.

Bilgi birikimleride yoktu.

Salaklara bir bakın, Ermeni kökenli Elham Aliyev’in yönetiminde bulunan kişilerle ilişki kuruyorlar, onları övüyorlar. Boy-boyda curuklar çektirip yayınlara koyuyorlar.

Salaklar, Azerbaycan’da bütün bakanların, yöneticilerin ya kendilerinin yada eşlerinin Ermeni kökenli olduklarını bilmiyörler.

Bunlar, kurt değil tilkkiler, köstebekler. Tanrı Türk elini, Türk budununu önce bu salak, kendilerini bir bok sanan kimliksizlerden korusun.

İş bununlada bitmiyör.

Devlet, türkçülüğün gelişmesini önlemek için kendi türkçülerini yaratmış. Bu olay yeni başlamadı, çok eskilere dayanıyor.

Abdul Haluk Çay, oda bunlar la birlikte idi. Sonra ortaya 400.000 dolar işi girince bir yanda Haluk Çay ile öte yandanda Hanifi Altaş ile araları açıldı.

Anlaşılan, köstebeklik akçada getiriyormuş. Devletin yılmaz bekçileri halkın içinde köstebeklik, çıkarı içinde türkçülük yapanlar bunlardı.

O günlerde dergiler çıkarıyorlar, dernekler açıyorlardı, yemekli toplantılar yapıyorlardı, börek çöreklerle bir arada yeyip-içip sıçıyorlardı.

Şimdi neden yapamıyorlar?

Çünkü el altından ödeme yapma işi durdu.

Bu size en büyük kanıttır.

O gün kendi ceplerinden yapanlar, şimdi neden yapmıyorlar?

Dedim, gizli ellerden gelen akçalarla, gizli güçlerin korumaları ile türkçülük o günlerde kaldı, gitti.

Çok ilginç o günlerde gerçekten yurtsever olanlar, soruşturmalar yeyip, içeri tıkılırlar iken bu saydığım köstebeklere dokunan olmadı.

Şimdi sus puslar.

Onlar birilerinin çetele tuttuğunu, kendilerini izlediğini, bir gün gelipte yüzlerine gerçekleri çarpacağını bilemiyörlerdi.

Onların işleri devlete yaranmaktı, bizim işimiz, yurdumuzu bilgi kirliliğinden, yalandan, dolandan, uydurma †ürkçülerden korumaktı. Durum böyle olunca, köstebeklerin, bize saldırmaları, bize bok atmaları kaçınılmazdı.

Çok yakında gizli kalmış başka köstebeklerde burada tanıtılacaktır. Bizi izlemeyi sürdürün.

Kazan Bey

KÖSTEBEK TÜRKÇÜLER

KÖSTEBEK TÜRKÇÜLER

Onlar (†ürkçüler) devletin köstebekleri idiler

Köstebeklerin çalışma biçimleri

Onlar devletin köstebekleri idiler,

Bize türkçü olduğumuz için komunistler, şeriatçilar, baylar (zengin), bölücülerden çok saldıranlar devletin korumasında yaşamlarını sürdüren köstebek türkçüler olmuştur.

Duruma bak, bir yanda Ankara’dan Kürşat Karacabey, Istanbul’dan Hasan Gürbüz de kendilerini birer sangun (general) sanıyorlardı. Günübirlik bazı iş başında olan sangunlarla görüşüyörlerdi. Yapacakları işleri sürekli onlara soruyorlardı.

Onlarda ne yapılması gerekiyor idiyse kendi gölgesinde bulunan kişilere iletiyörlerdi. Ankara’da Kürşat Karacabey’in elinde Erce Anıl Başıbüyük, Istanbul’da Hasan Gürbüz’ün elinde Abdurrahman Ozan İşleten vardı.

K Ö S T E B E K

Onların görevleri: kim gerçek türkçülük yapmak isterse ona engel olmak, değişik ağlar üzerinden onları susturmak, kara çalmak idi. Çünkü onlar devletin gözetiminde olan türkçülerdi.

Onlara uymayanlar, susturulmalı, yada ya Kürşat Karacabey ile Hasan Gürbüz, ikisinden birine boyun eğmeliydiler.

Bu çalışma tuttu mu? Azda olsa tuttu. Kendilerine karşı çıkanları öyle aşağılıyorlardı, öyle karalıyorlardı, dayanmak çok güçtü. Dayanamayanlar seslerini kıstılar yada köstebeklere uydular.

Ancak bir kişi çıktı onların amına koyu verdi…

Diyelim, onların dedikleri oldu. Ordu yönetime el koymuş idi.

Ne olacak idi?

Sıradan götü boklu iki (avukat) ikiside emekli yada emekli olmayan subayların oyuncaklarıydılar. Ne ola bilecek idi?

Belki de çok sayıda kişiyi sustura bileceklerdi. Ancak sonuç alamayacaklardı.

Neden? Bu iki kendi yönetimlerini mitçi subaylara vermiş olan kişilerde beklenen yiğitlik, erlik, yöneticilik kılıkları yoktu.

Bilgi birikimleride yoktu.

Salaklara bir bakın, Ermeni kökenli Elham Aliyev’in yönetiminde bulunan kişilerle ilişki kuruyorlar, onları övüyorlar. Boy-boyda curuklar çektirip yayınlara koyuyorlar.

Salaklar, Azerbaycan’da bütün bakanların, yöneticilerin ya kendilerinin yada eşlerinin Ermeni kökenli olduklarını bilmiyörler.

Bunlar, kurt değil tilkkiler, köstebekler. Tanrı Türk elini, Türk budununu önce bu salak, kendilerini bir bok sanan kimliksizlerden korusun.

İş bununlada bitmiyör.

Devlet, türkçülüğün gelişmesini önlemek için kendi türkçülerini yaratmış. Bu olay yeni başlamadı, çok eskilere dayanıyor.

Abdul Haluk Çay, oda bunlar la birlikte idi. Sonra ortaya 400.000 dolar işi girince bir yanda Haluk Çay ile öte yandanda Hanifi Altaş ile araları açıldı.

Anlaşılan, köstebeklik akçada getiriyormuş. Devletin yılmaz bekçileri halkın içinde köstebeklik, çıkarı içinde türkçülük yapanlar bunlardı.

O günlerde dergiler çıkarıyorlar, dernekler açıyorlardı, yemekli toplantılar yapıyorlardı, börek çöreklerle bir arada yeyip-içip sıçıyorlardı.

Şimdi neden yapamıyorlar?

Çünkü el altından ödeme yapma işi durdu.

Bu size en büyük kanıttır.

O gün kendi ceplerinden yapanlar, şimdi neden yapmıyorlar?

Dedim, gizli ellerden gelen akçalarla, gizli güçlerin korumaları ile türkçülük o günlerde kaldı, gitti.

Çok ilginç o günlerde gerçekten yurtsever olanlar, soruşturmalar yeyip, içeri tıkılırlar iken bu saydığım köstebeklere dokunan olmadı.

Şimdi sus puslar.

Onlar birilerinin çetele tuttuğunu, kendilerini izlediğini, bir gün gelipte yüzlerine gerçekleri çarpacağını bilemiyörlerdi.

Onların işleri devlete yaranmaktı, bizim işimiz, yurdumuzu bilgi kirliliğinden, yalandan, dolandan, uydurma †ürkçülerden korumaktı. Durum böyle olunca, köstebeklerin, bize saldırmaları, bize bok atmaları kaçınılmazdı.

Köstebeklerin çalışma biçimleri

Onlar devletin köstebekleri idiler,

Bize türkçü olduğumuz için komunistler, şeriatçilar, baylar (zengin), bölücülerden çok saldıranlar devletin korumasında yaşamlarını sürdüren köstebek türkçüler olmuştur.

Duruma bak, bir yanda Ankara’dan Kürşat Karacabey, Istanbul’dan Hasan Gürbüz de kendilerini birer sangun (general) sanıyorlardı. Günübirlik bazı iş başında olan sangunlarla görüşüyörlerdi. Yapacakları işleri sürekli onlara soruyorlardı.

Onlarda ne yapılması gerekiyor idiyse kendi gölgesinde bulunan kişilere iletiyörlerdi. Ankara’da Kürşat Karacabey’in elinde Erce Anıl Başıbüyük, Istanbul’da Hasan Gürbüz’ün elinde Abdurrahman Ozan İşleten vardı.

K Ö S T E B E K

Onların görevleri: kim gerçek türkçülük yapmak isterse ona engel olmak, değişik ağlar üzerinden onları susturmak, kara çalmak idi. Çünkü onlar devletin gözetiminde olan türkçülerdi.

Onlara uymayanlar, susturulmalı, yada ya Kürşat Karacabey ile Hasan Gürbüz, ikisinden birine boyun eğmeliydiler.

Bu çalışma tuttu mu? Azda olsa tuttu. Kendilerine karşı çıkanları öyle aşağılıyorlardı, öyle karalıyorlardı, dayanmak çok güçtü. Dayanamayanlar seslerini kıstılar yada köstebeklere uydular.

Ancak bir kişi çıktı onların amına koyu verdi…

Diyelim, onların dedikleri oldu. Ordu yönetime el koymuş idi.

Ne olacak idi?

Sıradan götü boklu iki (avukat) ikiside emekli yada emekli olmayan subayların oyuncaklarıydılar. Ne ola bilecek idi?

Belki de çok sayıda kişiyi sustura bileceklerdi. Ancak sonuç alamayacaklardı.

Neden? Bu iki kendi yönetimlerini mitçi subaylara vermiş olan kişilerde beklenen yiğitlik, erlik, yöneticilik kılıkları yoktu.

Bilgi birikimleride yoktu.

Salaklara bir bakın, Ermeni kökenli Elham Aliyev’in yönetiminde bulunan kişilerle ilişki kuruyorlar, onları övüyorlar. Boy-boyda curuklar çektirip yayınlara koyuyorlar.

Salaklar, Azerbaycan’da bütün bakanların, yöneticilerin ya kendilerinin yada eşlerinin Ermeni kökenli olduklarını bilmiyörler.

Bunlar, kurt değil tilkkiler, köstebekler. Tanrı Türk elini, Türk budununu önce bu salak, kendilerini bir bok sanan kimliksizlerden korusun.

İş bununlada bitmiyör.

Devlet, türkçülüğün gelişmesini önlemek için kendi türkçülerini yaratmış. Bu olay yeni başlamadı, çok eskilere dayanıyor.

Abdul Haluk Çay, oda bunlar la birlikte idi. Sonra ortaya 400.000 dolar işi girince bir yanda Haluk Çay ile öte yandanda Hanifi Altaş ile araları açıldı.

Anlaşılan, köstebeklik akçada getiriyormuş. Devletin yılmaz bekçileri halkın içinde köstebeklik, çıkarı içinde türkçülük yapanlar bunlardı.

O günlerde dergiler çıkarıyorlar, dernekler açıyorlardı, yemekli toplantılar yapıyorlardı, börek çöreklerle bir arada yeyip-içip sıçıyorlardı.

Şimdi neden yapamıyorlar?

Çünkü el altından ödeme yapma işi durdu.

Bu size en büyük kanıttır.

O gün kendi ceplerinden yapanlar, şimdi neden yapmıyorlar?

Dedim, gizli ellerden gelen akçalarla, gizli güçlerin korumaları ile türkçülük o günlerde kaldı, gitti.

Çok ilginç o günlerde gerçekten yurtsever olanlar, soruşturmalar yeyip, içeri tıkılırlar iken bu saydığım köstebeklere dokunan olmadı.

Şimdi sus puslar.

Onlar birilerinin çetele tuttuğunu, kendilerini izlediğini, bir gün gelipte yüzlerine gerçekleri çarpacağını bilemiyörlerdi.

Onların işleri devlete yaranmaktı, bizim işimiz, yurdumuzu bilgi kirliliğinden, yalandan, dolandan, uydurma †ürkçülerden korumaktı. Durum böyle olunca, köstebeklerin, bize saldırmaları, bize bok atmaları kaçınılmazdı.